سیم مقاومت غیر القایی به دور یک لوله سرامیکی یا پورسلین (چینی) پوشانده شده با میکا پیچیده می‌شود تا از حرکت سیم‌های آلیاژی هنگام داغ شدن، جلوگیری کند. مقاومت‌های سیم پیچی با مقادیر مختلف مقاومت و توان موجود هستند. یکی از کاربردهای اصلی مقاومت سیم پیچی در المنت‌های هیتر (بخاری) برقی است که جریان الکتریکی عبوری از خود را به گرما تبدیل می‌کند به صورتی که هر المنت تا 1000 وات (1kW) انرژی اتلاف می‌کند.

از آنجا که سیم مقاومت‌های سیم پیچی استاندارد به طور مارپیچ دور بدنه مقاومت پیچیده می‌شود، مانند یک سلف عمل کرده و علاوه بر مقاومت، باعث القا می‌شود. این امر با تولید یک تغییر فاز در فرکانس‌های بالا، خصوصا در ابعاد بزرگ‌تر، بر نحوه رفتار مقاومت در مدارهای AC تأثیر می‌گذارد. طول مسیر مقاومت واقعی در قطعه و پایه‌ها، یک اندوکتانس سری با مقاومت DC «ظاهری» ایجاد کرده و یک مسیر امپدانس کلی به مقدار Z اهم را به وجود می‌آورد.

امپدانس (Z)، اثر ترکیبی مقاومت (R) و اندوکتانس (X) است که با اهم اندازه گیری می‌شود و برای یک مدار AC سری به صورت Z^۲ = R^۲ + X^۲ محاسبه می‌شود.

هنگامی که در مدارهای AC استفاده می‌شود، مقدار اندوکتانس با فرکانس تغییر می کند (راکتانس القایی، X_L = 2πfL) و بنابراین، مقدار کلی مقاومت تغییر می‌کند. راکتانس (واکنش پذیری) القایی با فرکانس افزایش می یابد اما در DC صفر است (فرکانس صفر). پس در مدارهای AC و یا انواع تقویت کننده، که فرکانس مقاومت تغییر می‌کند، نباید از مقاومت‌های سیم پیچی استفاده شود. با این وجود، مقاومت‌های سیم پیچی غیر القایی ویژه نیز موجود هستند.